111. Refleksyjnie.

Jestem jeszcze w tej atmosferze.  Odwiedzam codziennie cmentarz z małą Hanią,  dzisiaj zapaliłyśmy znicz na starym grobie bez imienia,  była tam wetknięta kartka z informacją od zarządcy cmentarza że minął czas,  jaki obowiązuje na zachowanie grobu,  ktoś już dawno się tym grobem nie zajmuje.  I tak sobie pomyślałam że tak to właśnie jest,  umieramy,  zanikamy w pamięci ludzi i ziemi.....ale jest Bóg,  dla którego istnieję nadal....cieszę się z tego,  cieszę się z wiary jaką mi dał,  bo jak to słusznie napisała Millu: 

"Kiedyś wszyscy przekonamy się:  czy czeka na nas,  na tym Drugim Brzegu absurd czy Tajemnica... Jeśli jest tam absurd... cóż,  ja nie tracę nic... jeśli jednak jest tam Tajemnica... hmmmm..."

Spacerowałyśmy,  przyjechało auto,  wynieśli trumnę,  wnieśli do kaplicy,  inni panowie kopali dół,  będzie pogrzeb.....Panie,  nakłoń Twego ucha ku naszym prośbom,  gdy w pokorze błagamy Twego miłosierdzia,  przyjmij duszę sługi Twego,  któremu kazałeś opuścić tę ziemię,  do krainy światła i pokoju i przyłącz go do grona Twych wybranych....

- Prosimy Cię Panie,  abyś nam odpuścił grzechy, 

- Prosimy Cię, abyś dał nam pragnienie nieba, 

-  Prosimy Cię,  abyś nas zachował od nagłej i niespodziewanej śmierci, 

- Prosimy Cię,  abyś uchronił nas,  naszych krewnych i dobrodziejów od wiekuistego potępienia, 

- Prosimy Cię,  abyś naszym dobroczyńcom dał wieczną nagrodę, 

- Prosimy Cię,  abyś okazał miłosierdzie ofiarom wypadków,  katastrof i wojen, 

- Prosimy Cię,  abyś wprowadził do wiekuistej światłości naszych nauczycieli i wychowawców, 

- Prosimy Cię,  abyś dał wszystkim wiernym zmarłym wieczny odpoczynek, 

- Prosimy Cię,  abyś pozwolił im radować się w chwale zmartwychwstania.

Obiecuję że kolejny post będzie już scrapowy.